Allereerst zal ik openen met mijzelf even voor te stellen. Ik ben Jill Franken, werkzaam bij Van Dorp Infra en daarmee een vrouw in de techniek! Marieke heb ik leren kennen tijdens de opleiding Technicus Elektrotechniek Infra op het Koning Willem 1 College. Daar viel al direct op; Maar 2 dames in de klas vol met mannen.
Al een tijdje lees ik de blogs van Marieke met veel plezier en maanden geleden had ze mij gevraagd om eens een stukje te schrijven. Lastig, want geen idee wat ik te vertellen zou hebben en zoals onze leraar zegt; Nederlands is niet mijn goeiste vak! Toch ga ik een poging wagen, want ik had al te lang geleden deze belofte gedaan.
Sinds 2023 ben ik werkzaam bij Van Dorp Infra. De weg daarheen was zeker interessant te noemen. Ik ben na de middelbare school gestart met de opleiding pedagogisch medewerker, waarmee ik kon gaan werken op de kinderopvang. Want “Jill, kan goed met mensen omgaan dus iets in de zorg of met kinderen zou wel passend zijn”, aldus de middelbare school. Daar vond ik onvoldoende uitdaging in, dus ik ging verder studeren en heb na vier jaar mijn hbo-diploma behaald op Avans als Sociaal Werker. Na een aantal jaren daarin werkzaam geweest te zijn, in heel veel diverse functies, was daar voor mij de uitdaging weg en de mogelijkheden waren te beperkt. Ja, ik kon met andere doelgroepen werken of mij specialiseren in bepaalde problematiek, maar ik wilde echt iets anders. Ik had inmiddels mijn eerste kindje en dat was voor mij het kantelpunt. Als ik iets anders wil, dan is nu hét moment.
Als kleine meid mocht ik mijn opa helpen met het maken van fietsen. Dan kwam ik het liefst met zo’n vies mogelijke handen thuis, zodat je kon zien dat ik gewerkt had. Met mijn vader mee op bezoek bij de installatietechniek en rondjes over de werkplaats daar. Hij vertelde over alles wat daar te zien was en ik vond het echt enorm interessant. Ik kan de werkplaats waar hij 12 jaar geleden werkte nog precies voor de geest halen. Alleen werd mij vertelt; het een ‘mannen’ wereldje waar je het als vrouw toch lastig zou hebben en waar je bestand tegen moest zijn. Door mijn man bleven die verhalen over de techniek echter steeds terugkomen. Hij nam me wel eens mee naar projecten waar hij gewerkt had, bijvoorbeeld werkzaamheden aan de Waal, gestuurde boringen en compleet aangelegde rotondes. Ik vond het nog steeds mooi om aan te horen.
Na al die jaren toch stoute schoenen aangetrokken en gesolliciteerd. Vervolgens kon ik aan de slag bij Team Laadpalen bij Van Dorp Infra. Na ruim een jaar, en inmiddels nog een kindje rijker, ben ik zo enorm blij dat ik deze keuze heb gemaakt! Die mannenwereld valt mij enorm mee, want ik kan het goed met ze vinden. Onlangs op LinkedIn nog, na wat aarzelen, berichtje gepost over kolven. Ik had schijnbaar primeurtje te pakken, doordat er voor het eerst een kolfruimte was. En ja, er worden soms grappen gemaakt. Ik kan er gelukkig altijd om lachen en heb eens gehoord dat ik net zo erg (lees soms nog groffer) daarin ben.
Toch een lap tekst inmiddels, maar wat ik mee zou willen geven aan andere vrouwen en met oog op dat ik nu ook zelf een kleine meid heb is; Neem die sprong in het diepe, al je ervaringen draag je bij je en het is nooit te laat om een switch te maken. Als voormalig maatschappelijk werker heb ik enorm veel geduld en dikke huid gekregen, veel organisatietalent en hoog probleemoplossend vermogen welke nu enorm goed van pas komen. Laat je niet afschrikken door iets omdat je vrouw bent of omdat je een andere achtergrond hebt. Er werken inmiddels zo veel zij-instromers in de techniek, van supermarktmanager, defensiemedewerkers tot vrachtwagenchauffeurs en ga zo maar door.
En nu ik de gelegenheid heb, dank aan Van Dorp Infra voor de gegeven kans. Mijn leidinggevende Arno Oerlemans die, gelukkig, potentie in mij zag! En de onvoorwaardelijke steun vanuit mijn familie. Zij hebben dit mede mogelijk gemaakt.
Comments